رویکردهای توسعه اجتماعی: رویکردهای مختلفی برای توسعه اجتماعی وجود دارد که هر کدام نقاط قوت و محدودیت های خاص خود را دارند. در این مقاله، این رویکردها را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد.
فهرست عناوین مطلب [پنهان]
توسعه اجتماعی به بهبود شرایط اجتماعی، اقتصادی و محیطی اطلاق می شود که بر رفاه افراد و جوامع تأثیر می گذارد. این یک فرآیند چند بُعدی است که شامل پرداختن به مشکلات سیستمی و ترویج راه حل های پایدار است.
رویکردهای مختلفی برای توسعه اجتماعی وجود دارد که هر کدام نقاط قوت و محدودیت های خاص خود را دارند. در این مقاله، این رویکردها را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد.
رویکرد از بالا به پایین به توسعه اجتماعی یک رویکرد متمرکز است که در آن دولت ها و سایر مقامات مرکزی، رهبری توسعه را بر عهده می گیرند. این رویکرد شامل اجرای سیاستها و برنامههایی با هدف رسیدگی به مشکلات سیستمی است که به راهحلهایی در مقیاس بزرگ نیاز دارند. رویکردهای توسعه اجتماعی
تمرکز بر مداخلات در سطح کلان، مانند پروژه های زیرساختی در مقیاس بزرگ، سیاست های اقتصادی، و تغییرات قانونی است.
یکی از مزایای رویکرد از بالا به پایین این است که می تواند در مدت زمان کوتاهی به بهبود قابل توجهی در شاخص های اجتماعی و اقتصادی منجر شود. این رویکرد می تواند تغییرات فوری ایجاد کند و نابرابری های اجتماعی را به ویژه در کشورهای در حال توسعه کاهش دهد.
برنامه ها، اهداف و معرفی اعضای انجمن علمی سیاستگذاری اجتماعی و فرهنگی دانشگاه خوارزمی[۱]
انجمن علمی سیاستگذاری اجتماعی و فرهنگی: افق دیدگاه های انجمن حاضر، ارائۀ راهبردها و ارایه مباحث پیشنهادی، نقد و نظر با رویکرد علمی و اجرایی در ذیل سیاست های کلان کشور با رویکرد سیاست درونماندگار و با هدف کمک در بهبود وضعیت کشور میباشد.
بدین ترتیب هدف کلی انجمن، بررسی، ارائه نظر و دیدگاه و بازاندیشی در رویکردها، گفتمانها و اقدامات موجود در حوزه اجتماعی و فرهنگی کشور است و سعی دارد با ورود و طرح ریزی مباحث در جهت سیاست اجتماعی و فرهنگی با توجه به شرایط و مقتضیات جامعه، قانون اساسی و تحقق اهداف جمعی فعالیت نماید.
همانطور که از نام انجمن نیز پیداست، اولویت بر طرح مباحث سیاستگذاری اجتماعی و در گام دوم سیاستگذاری فرهنگی میباشد زیرا فرهنگها و به معنای خاص آداب و رسوم در طول تاریخ شکل میگیرند و فرهنگ امری نیست که دفعتا و با ایجاد قوانین از بالا، بتواند اعمال شود و مقبولیت عمومی را هم به همراه داشته باشد و از این جهت انجمن علمی سیاستگذاری اجتماعی و فرهنگی، نیمنگاهی هم به وضعیت سیاستهای فرهنگی البته نه در جهت ازدیاد آن بلکه صیقل و بازنگری قوانین سیاستی فرهنگی کشور دارد.
انجمن علمی- دانشجویی سیاستگذاری اجتماعی و فرهنگی در اوایل شکل گیری دولت چهاردهم، فعالیتهای خود را شروع میکند و درصدد کمک به تحقق اسناد بالادستی کشور و شعار دولت مبنی بر وفاق ملی، سعی در برآوردن آن دارد و به امید کمک هرچه بیشتر به دولت برای طرح ریزی گفتمانهای توسعه و رفاه اجتماعی با هدف تعالی معنوی، خیر جمعی و تحقق رفاه عام گستر، در حد توان خود بکوشد تا درهایی را به سوی گشایش بیشتر جامعه مدنی و مشارکت اقشار دانشگاهی بگشاید تا آنچه مطلوب و در راستای تحقق اهداف جمعی است، تحقق یابد.
در اینجا به برنامه های انجمن علمی به صورت کلی در طی سالهای پیشرو که با کمک دانشجویان گروه جامعه شناسی خوارزمی، قصد انجام آنها را دارد، پرداخته میشود:
– تاسیس نشریۀ علمی «حکمرانی اجتماعی و مدیریت مشارکتی جامعه ایرانی»؛ که دربارۀ این نشریه میتوان گفت:
– برگزاری کارگاه های علمی در زمینه های مرتبط با مسایل اجتماعی و سیاستگذاری اجتماعی و فرهنگی.
– برگزاری نشست های تخصصی و دعوت از اساتید خبره برای بحث دربارۀ مسایل مهم سیاستگذاری اجتماعی و فرهنگی مانند مباحث توسعه ای در ایران (روندشناسی، گفتمان، سیاستها، پارادیمها و…).
– تقویت بنیۀ علمی دانشجویان فعال در انجمن و اثربخشی در فضای علمی-فرهنگی دانشگاه خوارزمی و در سطح جامعه با مشارکت طلبی.
– ارسال راهبردهای سیاستی در حد توان به مسئولان دانشگاه و کشور و دریافت بازخورد از آنان.
– رعایت عدالت و انصاف در مشارکت دادن افراد و قضاوت در مورد اقدامات صورت گرفته و ارایه پیشنهادات با رویکرد جامع نظری سه گانۀ دکتر صفری شالی (۱. اصل برابری در دسترسی به فرصتها و منابع، ۲. اصل استحقاق متناسب با تلاش و شایستگی افراد و گروهها (اصل نابرابری)، ۳. اصل عدالت توزیعی و چتر حمایتی با رویکرد تبعیض مثبت برای حمایت از اقشار آسیبپذیر و انواع معلولان اجتماعی، روانی و جسمی با هدف تعادل بخشی در جامعه).
این انجمن که در تاریخ ۵ آبان ۱۴۰۳ انتخاباتی را برای عضوگیری در دانشگاه خوارزمی، صورت داد و بعد از آن اعضاء انجمن مشخص شد و انجمن علمی سیاستگذاری اجتماعی و فرهنگی دانشگاه خوارزمی، رسمیت پیدا کرد. این انجمن با استادمشاوری جناب آقای دکتر رضا صفری شالی (دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی) آغاز به کار کرد و در ادامه به معرفی هر یک از اعضاء همراه با سمتشان در انجمن می پردازیم:
و تا فعلا دو تن از دانشجویان در گروه جامعه شناسی خوارزمی نیز به عنوان عضو عمومی آمادگی خود را برای فعالیت در انجمن اعلام کرده اند که اسامیشان عبارتست از: مینا صالحی (ویراستار نشریه) و محمد شاه رضا (گرافیست انجمن و مدیر هنری نشریه).
جا دارد که از همه این عزیزان و باقی همکاران انجمن از جمله جناب آقای دکتر جواد طلسچی (سردبیر پایگاه خبری مددکارنیوز) به عنوان همراه رسانه ایِ انجمن و نیز آقایان آمین قلیزاده (وکیل دادگستری) و پرویز خیری به عنوان مشاور حقوقی انجمن که کنار ما هستند و ما را کمک میکنند، تقدیر و تشکر ویژه ای شود.
برای خواندن ادامه متن به فایل زیر مراجعه نمایید
تاب آوری فرهنگی چیست؟ این مقاله نشان خواهد داد که چگونه لنز فعالیت های میراث اجتماعی و نقش “از پایین به بالا” کار داوطلبانه می تواند به عنوان یک کاتالیزور برای ایجاد جوامع تاب آورتر در روستاها عمل کند.
فهرست عناوین مطلب [نمایش]
تاب آوری فرهنگی: تولید میراث جامعه روستایی، آرشیو دیجیتال و نقش داوطلبان
Cultural resilience: The production of rural community heritage, digital archives and the role of volunteers
مقاله زیر به یک خلأ مهم در ادبیات مربوط به مفهوم تاب آوری می پردازد. تا به امروز، فعالیت فرهنگی در رابطه با جوامع تاب آور توجه کمی شده است و این مقاله نشان خواهد داد که چگونه لنز فعالیت های میراث اجتماعی و نقش “از پایین به بالا” کار داوطلبانه می تواند به عنوان یک کاتالیزور برای ایجاد جوامع تاب آورتر در روستاها عمل کند.
مناطق این حوزه، از مناطق روستایی ایجاد می شود که دارای هویت مکانی قوی هستند که از طریق بازتولید شیوه های فرهنگی سنتی در کنار تأثیرات معاصر شکل گرفته است.
این هویت ها از طریق مجموعه ای متنوع از دانش ها، تاریخ ها و آداب و رسوم اجرا و ساخته می شوند. تولید مداوم آنها میتواند برای هویت جامعه مرکزی باشد زیرا تلاش میکنند تا روایتهای خود را از تاریخ و مکان قابل مشاهده کنند.